Systemisch werken, geworteld in erbij horen en gevormd door onze herkomst

In ons werk creëren we een ruimte waar de universele principes van het systemisch werken samenkomen met de rijkdom en gelaagdheid van verschillende culturele achtergronden.
Het is een derde ruimte – een stevig en warm fundament – waarin mensen zich kunnen verbinden met hun oorsprong, hun lichaam en hun bestemming.
Een plek waar iets in jou thuis kan komen, zonder dat je elk detail hoeft uit te leggen.

De kern van ons werk – een gelaagd fundament

Als ik aan het fundament van ons werk denk, zie ik als eerste een echt fundament voor me. Een soort plateau. Een derde ruimte.
Een plek die extra ruimte biedt – een platform waarop ons systemisch werk zich kan ontvouwen, met al zijn culturele lagen.
Soms zie ik het ook als een spekkoek, met vele dunne lagen. Elke laag draagt een diepte, een verhaal, een geschiedenis.

Die derde ruimte is iets anders dan de twee systemen of contexten waar iemand al deel van uitmaakt.
Het is een ontmoetingsplek waar mensen – niet alleen met een migratieachtergrond – iets vinden bij gelijkgestemden.
Hier kunnen ze het werk leren en in de diepte ervaren. We werken vanuit de basis, maar gaan ook de emotionele en gevoelslagen in, de filosofische diepte, de verbinding met het lichaam, met kunst en cultuur, met expressie, en met het hier en nu.

“In deze ruimte ontmoeten meerdere culturen elkaar in een smeltkroes van herkenning – zonder dat alles eerst hoeft te worden uitgelegd.”

In deze ruimte ontmoeten meerdere culturen elkaar in een smeltkroes van herkenning. Mensen hoeven niet alles tot in detail uit te leggen – veel wordt al gezien en herkend.
Onze eigen Indo-Europese achtergrond – met al zijn culturele invloeden – maakt dat wij openstaan voor alle andere culturen. We weten wat het betekent om ertussenin te staan, te bewegen tussen systemen. Dat is wat wij overbruggen. En in dat tussenin creëren we deze nieuwe ruimte.

De diepste wortels: erbij horen en bestemming

Twee van de basisprincipes in het systemisch werk springen eruit: erbij horen en bestemming.
Erbij horen, omdat zoveel van ons werk gaat over thuiskomen – je volledige potentieel hervinden in contact met je oorsprong.
Bestemming, omdat mensen vaak weer richting en levensenergie vinden zodra ze zich opnieuw met die oorsprong verbinden.

We willen dat mensen ons werk verlaten met het gevoel dat er iets in hen is thuisgekomen.
Dat ze herkenning en erkenning hebben gevonden. Dat ze geïnspireerd zijn en voelen dat ze hiermee iets willen doen.

Culturele lagen en universele principes

We geven aandacht aan elke culturele laag. We gebruiken invloeden uit de Aziatische wereld, de Nederlandse context, Afrikaanse culturen, Marokko, China, Europa – waar mensen ook vandaan komen. We zijn geen experts in alle culturele achtergronden, maar we weten diep wat het betekent om daartussen te bewegen.

De systemische principes zijn universeel – erbij horen, ordening, balans, erkenning, bestemming. Deze principes bestaan al eeuwen, ook in oude poëzie zoals de teksten van Kahlil Gibran over liefde, huwelijk en kinderen.

“Jullie zijn de bogen vanwaaruit jullie kinderen als levende pijlen worden weggeschoten.”
— Kahlil Gibran, De Profeet

Het verschil zit in de kleur en de textuur die je eraan geeft. Veel systemische scholen zijn geworteld in Westerse denkpatronen. Door culturele achtergronden, migratie, verplaatsing en oorsprong toe te voegen, krijgt het werk diepte. Het wordt rijker, gelaagder – zoals een spekkoek – en komt uiteindelijk altijd weer uit bij het universele.

De fysieke en zintuiglijke bedding

De eerste bedding die we bieden, komt voort uit onze eigen aanwezigheid als begeleiders – hoe we binnenkomen, ruimte houden, en ons verbinden.
Van daaruit wordt de fysieke omgeving een verlengstuk van die bedding. Elkaar fysiek ontmoeten doet ertoe.

Online kan er zeker herkenning zijn, maar als mensen samen in de ruimte zijn, kan die ruimte zelf een warme, cultureel rijke en veilige bedding worden.
We geven daar vorm aan door eten, muziek, de aankleding van de ruimte, culturele symbolen, en zelfs geluiden en muziekinstrumenten.
Deze elementen zijn de bedding niet, maar versterken en verdiepen haar – ze geven betekenis aan het proces en het onderzoek waar mensen in zitten.

Werken vanuit de basisprincipes

We verweven de basisprincipes door alles heen – of het nu gaat om een systemisch gesprek, een tafelopstelling, ankerplaten of een groepsopstelling.

Bijvoorbeeld: in het werken met verlies, afscheid en rouw verwerken we dit via de principes:

• Zien waar je bij hoorde en wat je bent kwijtgeraakt.
• Opmerken wanneer de innerlijke balans is verschoven van in je lijf aanwezig zijn naar alleen nog in je hoofd.
• Erkennen dat iets voorgoed verloren is, en – waar mogelijk – opnieuw verbinden met dat wat voor je ligt.

De principes zijn geen apart onderdeel van ons werk – ze zijn het werk.

De rol van het lichaam

Het lichaam staat centraal.
Het is ons waarnemingsinstrument – via fenomenologische blik én via eenvoudige, belichaamde aanwezigheid.
We kijken naar houding, grootte, positie: maakt iemand zich groot of klein? Is er een kinddeel dat zich boven een ander verheft?

In ons eigen begeleiderschap is het lichaam zowel middel als signaal. Fysieke stappen kunnen nieuwe keuzes verankeren. Leren rechtop te staan in de wereld, precies de juiste ruimte in te nemen – dat zijn belichaamde processen die het werk verder dragen.

Kunst, muziek en expressie

Kunst en expressie raken lagen van de ziel die woorden niet bereiken.
Spoken word, muziek, dans, schilderkunst – het zijn vormen waarin ervaringen zich kunnen uitdrukken.
Vaak geworteld in liefde, maar net zo goed in trauma, verlies of pijn.

We gebruiken kunst niet alleen om te voelen of te leren, maar ook om processen in beweging te zetten. Muziek kan een ritueel ondersteunen, of iemand helpen landen in zijn lichaam. Een spoken word kan theorie voelbaar maken, of een persoonlijk inzicht verankeren.

Individueel en in groepen

Individueel werken maakt het moeilijker om je te verstoppen – het werk is direct en persoonlijk.
In groepen kan er juist een grotere bedding ontstaan, en via spiegelneuronen herkenning en verbinding. Het zien van het proces van een ander kan je eigen proces openen.

Beide vormen kunnen even diep gaan, al kan een groep soms meer tribe-achtige steun geven – en voor sommigen ook meer spanning oproepen.

De transformatie die we zien

Onze kern is opleiden. Het mooiste resultaat is wanneer mensen de principes en tools werkelijk belichamen – en ze durven te gebruiken.
Wanneer ze hun eigen grenzen kennen, verantwoordelijkheid nemen voor wat van hen is, en teruggeven wat bij een ander hoort.

Transformatie begint vaak met bewustwording: zien, voelen en leven vanuit de principes.
Van daaruit kunnen mensen nieuwe keuzes maken, anders in het leven staan, en opnieuw verbinding maken – met zichzelf, met anderen en met hun oorsprong.

Wat we hopen dat de lezer meeneemt

We hopen dat dit een inkijkje geeft in wat we doen, en nieuwsgierigheid wekt om meer te ontdekken.
Dat mensen voelen dat er hier diepte is – een diepte die het universele met het persoonlijke verweeft, het systemische met het culturele, het lichaam met de ziel.

Een gelaagd fundament, een derde ruimte, waar iets in jou echt thuis kan komen.

-Léon